...

...

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Η θρησκεία στα χρόνια της Δημοκρατίας

Συνέντευξη στη Σελάνα Βροντή


Ο Ιταλός φιλόσοφος και δημοσιογράφος Πάολο Φλόρες ντ’ Αρκαϊς μιλάει για τη συμβατότητα του Θεού με τη Δημοκρατία
Η αίθουσα ήταν κατάμεστη και το κοινό μάλλον παθιασμένο. «Πάντα συμβαίνει αυτό όταν γίνονται συζητήσεις με θέμα τη θρησκεία», εξήγησε εκ των υστέρων ο 67χρονος ομιλητής, ο οποίος μέχρι πρόσφατα δίδασκε Ηθική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης. Σήμερα διευθύνει την πολιτική επιθεώρηση MicroMega και αρθρογραφεί συστηματικά σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες όπως η Εl Pais, η Frankfurter Allgemeine Zeitung και η Gazeta Wyborcza.

Ενα κόμμα, μια παρέα, μια χρεοκοπία…

Του Χαρίδημου Κ. Τσούκα*

Με τους ναρκισσιστές τσαρλατάνους της πολιτικής σπάνια αξίζει να ασχολείσαι· φροντίζουν οι ίδιοι να αυτο-εξευτελίζονται… Αξίζουν όμως προσοχής οι αντιδράσεις στα καμώματά τους. Πολιτικά ενδιαφέρων δεν είναι ο θόρυβος των τενεκέδων, αλλά οι αντιδράσεις που προκαλεί.
Ως γνωστόν, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Π. Ψωμιάδης καταδικάστηκε σε δωδεκάμηνη φυλάκιση με αναστολή για παράβαση καθήκοντος. Για την απόφαση που έλαβε ως νομάρχης, το 2005, να μειώσει στις 5.000 ευρώ πρόστιμα αξίας 89.000 ευρώ, τα οποία είχαν επιβληθεί σε πρατηριούχο για συστηματική νόθευση καυσίμων, κρίθηκε ένοχος σε δύο δικαστικούς βαθμούς.

Ιστορία και Ουτοπία

Tου Θάνου Bερέμη*

Τα εκπαιδευτικά βιβλία της Ιστορίας σκοπό έχουν να δημιουργούν πρότυπα αξιομίμητα από τους νέους ανθρώπους, ώστε αυτοί να ασκούνται στη φιλοπατρία, την αλληλεγγύη και γενικά την αρετή. Καλό είναι όμως να μην συγχέουμε την εκπαίδευση των νέων με την επιστήμη της Ιστορίας. Οσοι προτιμούν την ασφάλεια του παιδικού λίκνου από την περιπέτεια της ωρίμανσης, θα παραμείνουν προσκολλημένοι στις παιδικές τους γνώσεις και αν βρεθούν αντιμέτωποι με τα πορίσματα της Ιστορίας, θα τα απορρίψουν χωρίς πολλή σκέψη.

Από την πόλη κράτος στην παγκόσμια πόλη

Του Phillipe S. Golub*

Με τη βιομηχανική επανάσταση η αστικοποίηση του κόσμου, η οποία είχε δρομολογηθεί ήδη από τη Νεολιθική Εποχή, μετατρέπεται σε πραγματικό παλιρροϊκό κύμα: η πόλη μεταμορφώνεται σε μοχλό για την αναδιαμόρφωση των κοινωνικών σχέσεων. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, κατά τη διετία 2007-2008 το μερίδιο του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει στα αστικά κέντρα ξεπέρασε το μερίδιο του πληθυσμού που ζει στις ζώνες της υπαίθρου.

Αυθαίρετα: η γελοιοποίηση της νομιμότητας

Του Δημήτρη Γ. Χριστοφιλόπουλου*

Διαβάσαμε πρόσφατα στον τύπο ότι μετά την «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων, έρχεται η σειρά των λοιπών αυθαίρετων κτισμάτων που βρίσκονται τόσο εντός όσο και εκτός σχεδίου πόλεως των περιοχών της χώρας. 
Η αυθαίρετη δόμηση, που οφείλεται κυρίως στην έλλειψη πολιτικής βούλησης ή και την ανικανότητα της πολιτείας για τη δραστική αντιμετώπισή της, προκαλεί βλάβη ή αλλοίωση περιβάλλοντος φυσικού και οικιστικού και εμποδίζει την επίτευξη του συνταγματικού σκοπού, δηλαδή της ορθολογικής ανάπτυξης και λειτουργικότητας των οικισμών της χώρας.

Η αδιέξοδη λογιστική της κυβέρνησης

Του Νίκου Κοτζιά*

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εφαρμογή του μνημονίου διέψευσε όλες τις προβλέψεις και προσδοκίες των λογιστών που μας κυβερνούν. 
Οι τελευταίοι έχουν πάρει λάθος δρόμο, που, μαζί με την αναποτελεσματικότητα που τους διακρίνει, είναι ό,τι χειρότερο. Το ίδιο θα συμβεί και με τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση την προηγούμενη εβδομάδα. Μόνο που η λογιστική της αντίληψη η οποία υποκαθιστά την πολιτική δεν αφορά, πλέον, μόνο τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά και τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Τρεις τοµές για ένα σύγχρονο κράτος - Το ΠΑΣΟΚ, οι στρατηγικές του επιλογές και οι αναγκαίες µεταρρυθµίσεις

Του Ηλία Μόσιαλου*

Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιµο σταυροδρόµι. Περνάµε µια διπλή κρίση, δηµόσιου χρέουςκαι δηµοσιονοµικών ελλειµµάτων. Στην παρούσα φάση, πρέπει να ενεργοποιηθούµε για να αλλάξουµε τη χώρα και να δηµιουργήσουµε τις προϋποθέσεις ώστε να µην επιστρέψουµε στο ίδιο ελλειµµατικό επίπεδο. Ησυζήτησηγια την αναδιάρθρωση συσκοτίζει αυτό ακριβώς το σηµείο. Η αναδιάρθρωση δεν µειώνει τα ελλείµµατα, παρά µόνο το χρέος ή επεκτείνει την αποπληρωµή των τόκων. Αν τα πράγµατα όµως µείνουν ως έχουν, σε λίγο καιρό θαβρισκόµαστε στο ίδιο σηµείο.

Η αραβική εξέγερση κι οι ψεύτικοι φίλοι της

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Σε ιστορικών διαστάσεων γεγονός αναδεικνύεται η αραβική εξέγερση. Aν και διανύει ήδη τον τέταρτο μήνα της, συνεχίζει να επεκτείνεται σαν χιονοστιβάδα, με τον δικτάτορα Σάλεχ της Υεμένης έτοιμο να συνοδεύσει τους Μπεν Αλι και Μουμπάρακ στην έξοδο και το καθεστώς της Συρίας να δέχεται ισχυρούς κραδασμούς. Αν και η κατεύθυνση των εξελίξεων δεν είναι δεδομένη- ιδίως μετά την αιματηρή αντεπανάσταση του Καντάφι και την ξένη επέμβαση στον λιβυκό εμφύλιο- φαίνεται ότι βαίνουμε προς τεκτονικού χαρακτήρα ανατροπές στην περιοχή με την εντονότερη γεωπολιτική αστάθεια και τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα του πλανήτη.

Νοσηρή φαντασία στην εξουσία

Του Κώστα Βεργόπουλου

Εάν κάτι διακρίνει την Ευρώπη από άλλες περιοχές, αυτό είναι η αντιφατικότητα μηνυμάτων και η βραδύτητα αποφάσεων.
Σύρεται από τα γεγονότα, παρά τα προλαβαίνει. Κάθε απόφαση κορυφής ανταποκρίνεται κατά σύστημα σε προηγούμενη ξεπερασμένη συγκυρία. Κάθε καθυστέρηση αποφάσεων περιπλέκει τα προβλήματα, αυξάνοντας το κόστος διαχείρισής τους.

Εργασία: Η λέξη-κλειδί

Του Μάριο Τρόντι

Η εργασία και οι εργαζόμενοι περιθωριοποιήθηκαν στην αντεπαναστατική αφήγηση που μας επιβλήθηκε στον νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό κύκλο, ο οποίος, σήμερα, ίσως και εξαιτίας αυτού, βρίσκεται σε κρίση.
Να ξαναρχίσουμε από την εργασία; Θα προτιμούσα την φράση: η εργασία στο κέντρο του πεδίου. Το πεδίο είναι η κοινωνική ανάλυση και η πολιτική πρωτοβουλία. Οφείλουμε να επιστρέψουμε στη «μελέτη» της εργασίας, να ξανακάνουμε την εργασία προνομιακό χώρο των αγώνων μας.

Μάικλ Λίμποβιτς & Μάρτα Χάρνεκερ: «O Τσάβες ξαναέθεσε το ζήτημα του σοσιαλισμού»

Συνέντευξη του Μάικλ Λίμποβιτς και της 
Μάρτα Χάρνεκερ στο Red Notebook


Μάρτα Χάρνεκερ
Συναντήσαμε την Μάρτα Χάρνεκερ και τον Μάικλ Λίμποβιτς την ημέρα της άφιξής τους στην Αθήνα. Παρά το φορτωμένο τους πρόγραμμα, ανταποκρίθηκαν ευγενικά στο αίτημά μας για μια συνέντευξη. Τους συναντήσαμε, λοιπόν, στα γραφεία του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, του οποίου είναι φέτος, ως γνωστόν, επίτιμοι προσκεκλημένοι. Στη θερμή, οπλύωρη συζήτηση που είχαμε μαζί τους, πήραν μέρος μέλη της Διοίκησης του Ινστιτούτου, πανεπιστημιακοί και φοιτητές. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης θα γέμιζε αρκετές σελίδες, χρειάστηκε λοιπόν να περιοριστούμε στα κύρια σημεία.

Ευρώ αυτοϋπονόμευση

Του Κώστα Βεργόπουλου

Με τη δογματική εμμονή του νεοφιλελευθερισμού, η Ευρώπη έφθασε στο πιο ακραίο, αυτοκαταστροφικό και αυτοεξευτελιστικό σημείο: είναι μοναδική νομισματική περιοχή του κόσμου στην οποία τα ιδιωτικά χρέη έναντι των τραπεζών εξασφαλίζονται και αποζημιώνονται, ενώ τα δημόσια χρέη παραπέμπονται σε διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, με ορίζοντα την αναδιάρθρωση και το κούρεμα. Οι αγορές και οι τράπεζες ενθαρρύνονται να αγοράζουν ιδιωτικά ομόλογα, αλλά όχι κρατικά, εφ’ όσον τα δεύτερα παραμένουν σε κάθε περίπτωση λιγότερο ασφαλή από ό,τι τα πρώτα.

Καθαρές κουβέντες

Του Αριστείδη Μπαλτά

Αν θέλουμε το αίτημα του σοσιαλισμού να αντηχήσει ξανά στην Ευρώπη και να συνεγείρει τους λαούς της, είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη να πείσουμε ότι πήραμε το μάθημα, δηλαδή να αναμετρηθούμε συγκεκριμένα με τους όρους αυτής της αποτυχίας και σε όλα τα επίπεδα

Κώστας Σημίτης: «Η αναδιάρθρωση του χρέους θα απελευθερώσει δυνάμεις»

Συνέντευξη στον ΠΑΥΛΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε αυτήν το ταχύτερο
«Η αναδιάρθρωση του χρέους θα απελευθερώσει δυνάμεις» λέει ο κ. Κ. Σημίτης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής». Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους το ταχύτερο δυνατόν, σε συνεννόηση ασφαλώς με τους ευρωπαίους εταίρους της, και τονίζει ότι «μια καλά προετοιμασμένη αναδιάρθρωση» μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική ώστε «τα επόμενα 15-20 χρόνια να είναι μια περίοδος στην οποία θα ξαναχτίσουμε με αισιοδοξία μια σταθερή οικονομία και θα επανενταχθούμε στην ευρωπαϊκή εξέλιξη».

Τα μυαλά χρειάζονται αναδιάρθρωση

Toυ Λουκά Τσούκαλη*

Αναζωπυρώθηκε η συζήτηση στη χώρα μας για μια πιθανή αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Εκτός από τις κουβέντες καφενείου που είχαμε πάντα και για όλα τα θέματα, αρκετοί πολιτικοί και άλλοι συζητούν πλέον ανοικτά μια τέτοια πιθανότητα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάπως έτσι θα λυθεί το πρόβλημά μας ή τουλάχιστον θα ελαφρύνει σημαντικά το βάρος μιας εξαιρετικά επώδυνης δημοσιονομικής προσαρμογής. Θα μπορούσαμε με άλλα λόγια να απαλλαγούμε από το Μνημόνιο ή να το εφαρμόσουμε πολύ επιλεκτικά (που ούτως ή άλλως αρχίσαμε ήδη να το κάνουμε στην πράξη).

Τρία «κλειδιά» για σωστή διαχείριση του νερού

Της Γιώτας Mυρτσιώτη

Ευάγγελος Βλάχος, καθηγητής Περιβάλλοντος στις ΗΠΑ: "Η Μ. Ανατολή ενδέχεται να πυροδοτήσει την πρώτη σύγκρουση λόγω λειψυδρίας"
Ευάγγελος Βλάχος
Είχε φθάσει στη Θεσσαλονίκη μία ημέρα πριν από την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Εβρεχε ασταμάτητα. «Ηρθα στην Ελλάδα και περίμενα να βρω ήλιο. Ας είναι. Η βροχή είναι ευεργετική», σχολίασε ο καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Τεχνικής Περιβάλλοντος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο, Ευάγγελος Βλάχος, καθώς κλείναμε τηλεφωνικά το ραντεβού μας για την επομένη.

Ο μύθος της καθαρής φύσης

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΚΕΙΜΕΝΟ του ιταλού συγγραφέα Κλάουντιο Μάγκρις είναι απόσπασμα άρθρου του που δημοσιεύθηκε στην «Corriere della Sera». 
Αυτές τις ώρες έχουμε μερικές φορές την εντύπωση ότι παρακολουθούμε το τέλος του κόσμου σε απευθείας μετάδοση: τα πελώρια κύματα, το νερό και η φωτιά, που στην Ιαπωνία καταστρέφουν τόσες ανθρώπινες ζωές, φτάνουν στα σπίτια μας.

Περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους

Του ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΟΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ*

Στο διεθνή τύπο εμφανίζονται διάφορα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, καθώς εκτιμάται ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική στη χώρα μας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το υπέρογκο βάρος του χρέους τα επόμενα χρόνια. 
Από πολλούς υποστηρίζεται ότι η ένταση της πολιτικής αυτής, είτε με περικοπές δαπανών είτε με είσπραξη φόρων σε συνδυασμό με τη μεγάλη περιστολή των τραπεζικών δανείων, λόγω της εύθραυστης κατάστασης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, επιτείνει την ύφεση της οικονομίας, αυξάνει την ανεργία και έτσι μειώνει τα έσοδα του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.

Το αδιέξοδο και τα εγχώρια συμφέροντα

Του Νίκου Κοτζιά*

Πολλοί αναρωτιούνται για ποιο λόγο η κυβέρνηση και η τρόικα, μεγάλη μερίδα των μέσων ενημέρωσης και αναλυτές επιμένουν σε μια πολιτική που εξαρχής, ως επίμονα αποδεικνύω, δεν βγάζει από την κρίση, αλλά αντίθετα βυθίζει τη χώρα ακόμα περισσότερο. 
Ανεξάρτητα από το αν καταλαβαίνουν, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Το ερώτημα είναι αν αυτά είναι «μόνο» οι ισχυροί της Ε.Ε. και οι διεθνείς τοκογλύφοι ή μήπως, όπως υποστηρίζω, εξυπηρετούνται και εσωτερικές δυνάμεις;

Νέα γεωπολιτική στη Μεσόγειο - Οι αιτίες της αραβικής εξέγερσης και τι δεν κατάλαβαν τα ευρωπαϊκά κράτη

Του Emmanuel Le Roy Ladurie*

Θα ξεκινήσω αυτό το σηµείωµα ως ιστορικός. Από την εποχή που µε τόσο ταλέντο ο δάσκαλός µου Φερνάν Μπροντέλ στο βιβλίο του «Η Μεσόγειος και ο µεσογειακός κόσµος την εποχή του Φιλίππου Β’ της Ισπανίας» ζωντάνεψε τον µεσογειακό χώρο έως σήµερα γίνεται εκ νέου προφανές το πολιτικό διακύβευµα της Μεσογείου για τη Γαλλία. Η κυριαρχία στον Νότο κρατούσε ακόµα τον 16ο αιώνα, το επιβεβαίωνε στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη η δυναστεία των Αψβούργων που προοδευτικά είχε αποµακρυνθεί από τις αρχικές αυστριακές και τις φλαµανδικές της βάσεις.

Αναδιάρθρωση - γιατί;

Του Παύλου Τσίμα

Θυµάστε τι καιρό έκανετον περασµένο Οκτώβριο; Θυµάστε τις λιακάδες; Τα spreads που είχαν πάρει την κατηφόρα; Τους επαίνους µε τους οποίους µας έλουζαν οι πολιτικοί ηγέτες και ο Τύπος των δανειστριών χωρών; 
Για µια στιγµή, εκεί κάπου µετά τις δηµοτικές εκλογές, φάνηκε όλα να πηγαίνουν κατ’ ευχήν. Το σχέδιο «Μνηµόνιο» να αποδίδει. Και το απίστευτο σενάριο –  πως «η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές µέσα στο 2012» – να ακούγεται σχεδόν πειστικό.

Δύο δρόμοι για την Eλλάδα

Toυ Παναγή Bουρλούμη*

Προ ημερών ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης αποκάλεσε την Eλλάδα ζητιάνα. Θυμήθηκα τη γαϊδουροκεφαλή που έστειλε ο θείος βασιλιάς στον ανιψιό του βασιλιά των Mοιρολατρών, όπως το περιγράφει το «Παραμύθι Xωρίς Oνομα» της Π. Δέλτα. H παρομοίωση του Tούρκου στερείται τακτ, αλλά είναι ακριβής και αντί να μας οδηγεί σε εκρήξεις εθνικής αγανάκτησης, θα ήταν καλύτερα να μας βγάλει από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε πέσει.

Η άνοιξη των αραβικών λαών

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

ΑΚΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ότι η εξέγερση που ξεκίνησε από την Τυνησία και η φλόγα της διαδόθηκε γρήγορα σε τόσες αραβικές χώρες ήταν μια αιφνίδια και απρόσμενη εξέλιξη, που κανείς δεν είχε προβλέψει.
Αυτό δεν είναι αληθινό. Πολλά από όσα συμβαίνουν σήμερα εξηγούνται σε ένα βιβλίο που έγραψε το 2007 ο γάλλος ιστορικός και δημογράφος Εμανουέλ Τοντ μαζί με τον Γιουσέφ Κουρμπάζ και έχει τίτλο «Le rendez-vous des civilisations» (Seuil, 2007)».

Ωρες ευθύνης για τις υγιείς δυνάμεις της χώρας

Του Δημήτρη Μπουραντά*

Η ευθεία πορεία της χώρας προς τη σημερινή εφιαλτική κατάσταση της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας ήταν φανερή, αφού τόσα χρόνια, η συσσώρευση του χρέους ήταν διαρκής, παρά τις ευνοϊκές συγκυρίες της διεθνούς οικονομίας και της κατάρρευσης των σοσιαλιστικών χωρών. Το πολιτικό σύστημα, βεβαίως, έχει την κύρια ευθύνη αυτής της πορείας. Οι επιλογές του, σαφώς, ήταν ορθολογικές, αφού αυτή η πορεία εξυπηρετούσε τους στόχους και τις καριέρες του πολιτικού προσωπικού, τα κομματικά συμφέροντα και τα συμφέροντα όσων του πρόσφεραν την υποστήριξή τους.

Η εργασία δεν είναι εμπόρευμα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

«ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ δεν το έχει αποκαλύψει ο Θεός ούτε το έχει ανακαλύψει η επιστήμη. Είναι ένα εντελώς ανθρώπινο έργο, στο οποίο συμμετέχουν αυτοί που έχουν ως επάγγελμά τους να το μελετούν και οι οποίοι δεν μπορούν να το ερμηνεύουν χωρίς να παίρνουν υπόψη τους τις αξίες των οποίων το δίκαιο είναι φορέας.

Συντηρητικός οραματισμός

Της Ιωάννας Λαλιώτου*

Το 1929 ο Καρλ Μάνχαϊμ υποστήριξε στο βιβλίο του Ιδεολογία και Ουτοπία ότι η συντηρητική πολιτική δεν μπορεί να παράγει ουτοπικό λόγο, αφού ο συντηρητικός άνθρωπος, ενταγμένος ομαλά και ευχάριστα στην ισχύουσα τάξη πραγμάτων, δεν επιθυμεί την αναμόρφωση της κοινωνίας στο μέλλον. Κατά τον Μάνχαϊμ, εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η συντηρητική ουτοπία που επαγγέλλεται την επιστροφή σε έναν χαμένο παράδεισο από τον οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος έχει εκδιωχθεί λόγω των λανθασμένων πολιτικών επιλογών κυρίως των προοδευτικών δυνάμεων της κοινωνίας.

Ξένοι και «παράνομοι»

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

ΕΜΕΙΣ που ζούμε στο «προνομιούχο» τμήμα του κόσμου, στην πλούσια και αναπτυγμένη Δύση, πώς αντιμετωπίζουμε τον ξένο, τον μετανάστη; 
Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να δώσει μια απάντηση το ακόλουθο άρθρο του Γκουστάβο Ζαγκρεμπέλσκι, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «La Repubblica».

Τσιµέντο να µη γίνει

Του Ηλία Ευθυμιόπουλου*

Αβάσταχτος ο λαϊκισµός και απεχθής ο οπορτουνισµός από τη θέση της Ν.Δ. στη συζήτηση για την εκτός σχεδίου δόµηση. Τα όσα είπε οκοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος στη Βουλή ακυρώνουν τις όποιες προσπάθειες του κόµµατος να φανεί εκσυγχρονιστικό και µε φιλοπεριβαλλοντικούς προσανατολισµούς και οράµατα.
Προφανώς δεν είµαστε όλοι ίδιοι. Ουδείς όµως από τη λαϊκή Δεξιά της υπόλοιπης Ευρώπης θα επέµενε στην ξαναζεσταµένη, αστήρικτη και εν πολλοίς αφελή άποψη ότι η «οικοδοµή» µπορεί να αποτελέσει το όχηµα για το ξεπέρασµα της κρίσης.

Ομολογία αποτυχίας στη φύλαξη των συνόρων

Του Νίκου Μαρζντζίδη*

Από χαρακτήρα έχω την τάση να παραμερίζω τα αισθήματα δυσφορίας που μπορεί να μου προκαλεί μια καινούργια ιδέα και επιχειρώ συνήθως να την κατανοήσω και να αξιολογήσω τη λειτουργική της σημασία. Στην περίπτωση, πάντως, του «φράχτη» των συνόρων μας, δεν κρύβω πως στο αρχικό άκουσμά της η πρόταση μου προκάλεσε αρνητικούς συνειρμούς. Τα φιλελεύθερα αντανακλαστικά μου δυσκολεύτηκαν να αντιληφθούν τη θετική αξία της νέας πρότασης.

Οι Δημοκρατίες της μίζας

Του Νίκου Μαρζντζίδη*

Χρόνια τώρα, πολλοί κάτοικοι αυτής της χώρας, ακούγοντας τη συζήτηση περί διαφθοράς, αναρωτιούνται αν μόνο η Ελλάδα από όλες τις ανεπτυγμένες δυτικές δημοκρατίες μαστίζεται από αυτό το πρόβλημα. Στους υπόλοιπους, η διαφθορά είναι μια άγνωστη λέξη; Πρόκειται, δηλαδή, για ένα ακόμη γνώρισμα του ελληνικού παράδοξου; 
Όσοι έχουν κάποιας μορφής επαφή με το εξωτερικό ξέρουν καλά, πως κανένα εμβόλιο δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί εναντίον των άνομων πρακτικών μεταξύ ιδιωτών και φορέων του κράτους ή ιδιωτών μεταξύ τους που έχουν στόχο την εξυπηρέτηση εγωιστικών συμφερόντων και στο τέλος αποβαίνουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου· αυτό είναι που συνηθίζουμε να αποκαλούμε διαφθορά.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Οι δρόμοι εξόδου από την κρίση

Του Νικόλαου Β. Καραμούζη*

Αγωνιούμε όλοι, σήμερα, για το πώς η Ελλάδα, σε ένα δύσκολο και αβέβαιο διεθνές περιβάλλον, θα κατορθώσει μέσα από ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις και διεργασίες να χαράξει και να υλοποιήσει μια επιτυχή στρατηγική εξόδου από την κρίση. Να ανακτήσει, δηλαδή, ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών και των αγορών, να επιστρέψει σε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, σε μια σταθερή πορεία οικονομικής ευημερίας, δημοσιονομικής σταθερότητας, διεθνούς ανταγωνιστικότητας και κοινωνικής ισορροπίας.

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Απορίες που ζητούν πειστική απάντηση

Του Κώστα Σημίτη

H Σύνοδος Κορυφής της 25ης Μαρτίου διαμόρφωσε το πλαίσιο που θα ισχύσει εφεξής στην Eνωση και στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Στην ελληνική κοινή γνώμη επικράτησε η άποψη ότι το αποτέλεσμα για τη χώρα μας παρουσιάζει τόσο μια θετική όσο και μια αρνητική πλευρά. Θετική είναι η επιμήκυνση της εξόφλησης του δανείου των 110 δισ. ευρώ και η μείωση του καταβαλλόμενου επιτοκίου κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Αρνητική πλευρά αποτελούν οι επιπτώσεις νέων περιοριστικών ρυθμίσεων με αντίκτυπο στις αμοιβές των εργαζομένων και τις δαπάνες του κράτους, όπως προκύπτουν από το Σύμφωνο για το ευρώ.

Ουμπέρτο Εκο: «Μας τρέφουν οι θεωρίες συνωμοσίας»

TΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ

Umberto Eco
Ο ιταλός συγγραφέας μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για τον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και την επίδραση των χαλκευμένων «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών» στην εποχή μας.
Τριάντα χρόνια μετά το «Ονομα του ρόδου» που υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες παγκοσμίως (και στη χώρα μας), και αφού μεσολάβησαν στο μεταξύ άλλα τέσσερα μυθιστορήματα, ο Ουμπέρτο Εκο εξέδωσε τον περασμένο Οκτώβριο το «Κοιμητήριο της Πράγας» που θα κυκλοφορήσει στις 8 Απριλίου και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Εφης Καλλιφατίδη.

Ραμίν Τζαχανμπεγκλού: "Η μη βία, απάντηση στη βία"

Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΥ

Ramin Jahanbegloo
Παρά την εμπειρία του, όμως, απορρίπτει οποιεσδήποτε απλουστευτικές κρίσεις για το Ισλάμ: «Υπάρχει μια αντίληψη που βλέπει το Ισλάμ ως μια θρησκεία που ενθαρρύνει τη βία και την τρομοκρατία, που δεν καταδικάζει στην ουσία την Αλ Κάιντα. 
Δεν είναι έτσι· το Ισλάμ είχε πάντα στις τάξεις του στοχαστές που διαπνέονταν από πάθος για τη δημοκρατία, που εμπνέονταν από τα δημοκρατικά ιδεώδη, καταδίκαζαν την τρομοκρατία και κήρυτταν τη μη βία.

Ζίγκμουντ Μπάουμαν: «Ο καπιταλισμός είναι σαν το φίδι που καταβροχθίζει την ουρά του»

Συνέντευξη Χρόνης Πολυχρονίου

Zygmunt Bauman
Με περίπου 60 βιβλία και εκατοντάδες άρ­θρα στο ενεργητικό του, σε θέματα γύρω από την παγκοσμιοποίηση, τη μετανεωτερικότητα και τον καταναλωτισμό, ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν είναι αναμφισβήτητα ο πιο σημα­ντικός κοινωνιολόγος στην Ευρώπη και ένας από τους κορυφαίους στοχαστές στη σύγχρονη ιστορία της διανόησης. Γεννήθηκε στην Πολωνία το 1925, πολέμησε ενάντια στους ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και βρα­βεύτηκε με τον Στρατιωτικό Σταυρό Ανδρείας. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Guardian», ο Μπάουμαν έχει δη­λώσει ότι καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου και τη μετα­πολεμική περίοδο υπήρξε κομμουνιστής.

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Έθνος και Δημοκρατία: Σε αναζήτηση νέας ισορροπίας; - Προς έναν πατριωτισμό του Συντάγματος


Από τον Θάνο Λίποβατς*

Τι είναι Δημοκρατία, τι είναι εθνικισμός; Πριν απ’ όλα, άλλο πράγμα είναι ο εθνικισμός, άλλο η εθνική ταυτότητα και άλλο το έθνος.
Το έθνος είναι μια αντικειμενική κατάσταση που κατονομάζει την υπόσταση ενός λαού ως καθολικά αναγνωρισμένο πολιτικό μόρφωμα. Η εθνική ταυτότητα αναφέρεται στον υποκειμενικό αυτοπροσδιορισμό ενός λαού, δηλαδή την ιστορική μνήμη και γνώση, τις φαντασιώσεις για τον εαυτό του και τους άλλους, καθώς και τους στόχους που βάζει για το μέλλον. Ο εθνικισμός όμως είναι το σύνολο των ιδεών, φαντασιώσεων και συμβόλων που κινητοποίησαν και κινητοποιούν έναν λαό ως ιδεολογία σε ορισμένες κατευθύνσεις.

Έθνος και Δημοκρατία: Σε αναζήτηση νέας ισορροπίας; - Ο εθνικισμός βλάπτει σοβαρά τη Δημοκρατία

Από τον Στέφανο Πεσμαζόγλου*

Κάθε χρόνο με την ίδια κυκλικότητα μαζευόμαστε στους ίδιους δημόσιους χώρους για να συνεορτάσουμε δύο εθνικές επετείους: 28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου. Ο ίδιος λόγος ακούγεται επαναληπτικά μονότονος και πανομοιότυπος, με όλα τα χαρακτηριστικά του: ρητορικός δογματισμός, αυταρέσκεια πανηγυρικών, λόγος «δικανικός», όπως εύστοχα τον έχει ονοματίσει ο Σπύρος Ασδραχάς, ο οποίος κρίνει και αξιολογεί ως κατήγορος ή ως συνήγορος. Επέτειοι που επισφραγίζονται με παρελάσεις στρατιωτικές και μαθητικές (οι τελευταίες φαινόμενο αποκλειστικά ελληνικό και τουρκικό).

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: H EYΡΩΠΗ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ - Οι ευθύνες του Βερολίνου

Γράφει ο Michel Rocard*

Είχα ήδη εκφράσει την ανησυχία μου για μια σειρά αποφάσεων που λήφθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη:
Την καθιέρωση της ομοφωνίας στην ΕΕ στη λήψη κάθε απόφασης για την εξωτερική πολιτική ή τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων εκτός των ανθρωπιστικών αποστολών. Καμία απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί όταν πρέπει να συμφωνήσουν οι πάντες. Το αποτέλεσμα είναι πως η Ευρώπη δεν είναι εις θέση να αναπτύξει μια κοινή εξωτερική πολιτική.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: H EYΡΩΠΗ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ - Η λύση της ομοσπονδιοποίησης

Γράφει ο Φελίπε Γκονζάλεθ*

Τρία χρόνια αφότου ξέσπασε η πιο σοβαρή οικονομική κρίση από το 1929 -και έναν χρόνο αφότου τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισσαβόνας- η οικονομική κρίση συνεχίζει να προκαλεί αναταράξεις στην Ευρώπη. Ούτε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ούτε η Επιτροπή ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι ικανοί να τη σταματήσουν. Τα μέλη-κράτη εμφανίζονται ανυπεράσπιστα, εύκολη λεία των κερδοσκόπων οι οποίοι εκλαμβάνουν τα αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα ως δέλεαρ για να συνεχίσουν τις επιθέσεις τους.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: H EYΡΩΠΗ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ - Το κρίσιμο σταυροδρόμι της ΕΕ

Γράφει ο Πολ Κρούγκμαν*

Υπάρχει κάτι παράξενα εύστοχο στο γεγονός πως η τρέχουσα ευρωπαϊκή κρίση ξεκίνησε στην Ελλάδα. Τα βάσανα της Ευρώπης έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας κλασικής ελληνικής τραγωδίας στην οποία ένας άνθρωπος με ευγενή χαρακτήρα καταστρέφεται από την ύβρι.
Η δημιουργία του ευρώ υποτίθεται πως θα ήταν η καλύτερη στιγμή ενός μεγαλεπήβολου εγχειρήματος. Αλλά οι αρχιτέκτονές του επέλεξαν να αγνοήσουν τις προειδοποιήσεις που είχαν εκφραστεί ήδη από την αρχή, πως η Ευρώπη στερείτο τους αναγκαίους θεσμούς προκειμένου να μπορέσει το κοινό νόμισμα να λειτουργήσει.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: H EYΡΩΠΗ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ - Να βρούμε ένα κράτος... για το ευρώ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ*

Η Ευρωζώνη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Είναι πασιφανές ότι απαιτείται μια νέα προσέγγιση. Διότι, για όσο χρονικό διάστημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα οδηγούνταν από αισιοδοξία, το γεγονός ότι η ΟΝΕ ήταν μια πλήρης νομισματική ένωση αλλά μια ατελής οικονομική και δημοσιονομική ένωση, δεν δημιουργούσε ιδιαίτερα προβλήματα: Οι χρηματοπιστωτικές αγορές ανακύκλωναν τα πλεονάσματα των τρεχουσών συναλλαγών των ώριμων οικονομιών του ευρωπαϊκού Βορρά προς τις λιγότερο ώριμες οικονομίες του Νότου, χρηματοδοτώντας τα ελλείμματα των τρεχουσών συναλλαγών τους με επιτόκια που δεν απειλούσαν με «έκρηξη» το ποσοστό του καθαρού εξωτερικού χρέους ως προς το ΑΕΠ.

“Διεθνής” Επιτροπή Ελέγχου του Δημοσίου Χρέους;

Του Δημήτρη Καζάκη

Προσωπικά δεν αμφισβητώ την ειλικρίνεια και τις προθέσεις της κ. Σοφίας Σακοράφα, όμως η ιστορία της διεθνούς επιτροπής ελέγχου του δημόσιου χρέους δεν είναι ούτε απλή, ούτε αθώα υπόθεση. Τυχαίνει να γνωρίζω ποιοι σε διεθνές επίπεδο προωθούν αυτή την πρόταση και η δράση τους δεν είναι καθόλου αθώα. Πρόκειται για διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Bretton Woods, CATDM, Attac, Transform, κοκ) που χρηματοδοτούνται είτε απευθείας από άτυπα όργανα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ (ιδρύματα, think tanks, κλπ.), είτε από το ειδικό κονδύλι του ΟΗΕ που χρηματοδοτεί την προώθηση της «παγκοσμιοποίησης», είτε από οργανώσεις δήθεν κοινωφελούς σκοπού που πίσω τους βρίσκονται τράπεζες και πολυεθνικές, είτε απευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα πλαίσια της προώθησης του «εθελοντισμού».

Μπερνάρ Κασέν: "Αν ήμουν πρωθυπουργός της Ελλάδoς θα σταματούσα να πληρώνω τόκους"

Συνέντευξη στον Α. Κωνσταντακόπουλο

Bernard Cassen
Ηγετική μορφή του κινήματος για την εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος σήμερα του κινήματος ATTAC, οργανωτής του πρώτου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Πόρτο Αλέγκρε, φίλος του Φιντέλ Κάστρο και του Ούγκο Τσάβες, σύμβουλος στα ζητήματα Λατινοαμερικανικής ολοκλήρωσης (ALBA), διευθυντής επί πολλά χρόνια της επιθεώρησης «Le Monde Diplomatique», καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII, ο Μπερνάρ Κασέν είναι μια σπάνια περίπτωση ανθρώπου, κάπως ταυτόχρονα της «ελίτ» και της «αμφισβήτησης».

Χάουαρντ Ζιν, Ανέδειξε την αξία της πολιτικής ανυπακοής

Γράφει ο Κωστής Καρπόζηλος

Howard Zinn
Έπρεπε ο Σωκράτης να αποδεχτεί το κώνειο, αφού ήταν απόφαση του νόμου; Ο Χάουαρντ Ζιν έθετε το ερώτημα στο ακροατήριό του απαντώντας αρνητικά. Σε όλη του τη ζωή αμφισβήτησε τα όρια της νομιμότητας, προτείνοντας την πολιτική ανυπακοή. 
O Χάουαρντ Ζιν (1922-2010) έγινε κυρίως γνωστός στην Ελλάδα με τη μετάφραση του βιβλίου του «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», μια ογκώδη αφήγηση εστιασμένη στις ταξικές αντιθέσεις και τις φυλετικές διακρίσεις που καθόρισαν την εξέλιξη της ατμομηχανής του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Η αλαζονεία της εξουσίας είναι θέμα θεσμών

Του Ηλία Mαγκλίνη

Νίκος Αλιβιζάτος, Συνταγματολόγος
Η κρίση οφείλεται και στην έλλειψη «αντίβαρων» ελέγχου στο πολιτικό σύστημα

Όταν έφτασα στο Il Postino, στην καρδιά του Κολωνακίου, ο Νίκος Αλιβιζάτος με περίμενε ήδη. Είχε επιλέξει τραπέζι στον πεζόδρομο, είχε πολύ γλυκό καιρό που ανέβαζε τη διάθεση. Ήταν και Παρασκευή μεσημέρι, είχαμε μπροστά μας την ανάσα του Σαββατοκύριακου. «Εδώ δίπλα μένω», είπε χαμογελαστός, «αυτή είναι η γειτονιά μου από μικρό παιδί. Μου δίνει την ευκαιρία να ξεκουράζομαι το μεσημέρι και μετά να επιστρέφω στη δουλειά». Την έχει ανάγκη αυτή την ξεκούραση ο Ν. Αλιβιζάτος: μάχιμος νομικός, καθηγητής που μιλάει με τρυφερότητα για τους φοιτητές του, ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, υπηρεσιακός υπ. Εσωτερικών στην τελευταία κυβέρνηση Σημίτη, συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων, μάχιμος αρθρογράφος από νωρίς στη ζωή του (τα τελευταία χρόνια στην «Κ»). Ανήσυχος άνθρωπος κι ας δείχνει πράος, συγκρατημένος, με δυο λέξεις, ήρεμη δύναμη.

Πέντε αιτίες για την εξέγερση των Αράβων

Του IGNACIO RAMONET

Ποιες είναι οι αιτίες για τον «τυφώνα» ελευθερίας που ξέσπασε στον αραβικό κόσμο, από το Μαρόκο ως το Μπαχρέιν, περνώντας από την Τυνησία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο; 
Γιατί αυτοί οι ταυτόσημοι πόθοι για δημοκρατία εκφράζονται τη συγκεκριμένη στιγμή; 
Στα δύο αυτά ερωτήματα, οι απαντήσεις είναι ιστορικής, πολιτικής, οικονομικής, κλιματικής και κοινωνικής φύσης.

Κρίση τραπεζών ή κρίση κρατών;

Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ*

Η σημερινή πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της μετακίνησης πλούτου και ισχύος από τη Δύση, ιδιαίτερα από την Ε.Ε., στις αναδυόμενες δυνάμεις της Ανατολής. 
Της διάσπασης της Ε.Ε. σε ελλειμματικές και πλεονασματικές ζώνες. Της άνισης κατανομής πλούτου και εισοδήματος στο εσωτερικό των κοινωνιών της Ε.Ε. Του γεγονότος ότι τα μέτρα που λαμβάνει επιταχύνουν τις προαναφερόμενες ανισότητες.

Ξενοφοβία και πολιτικές επιµειξίες

ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ*

Σε άρθρο της («ΤΑ ΝΕΑ», 12/2) η κ. Αννα Φραγκουδάκη σηµειώνει ότι το Κόµµα Ευρωπαίων Σοσιαλιστών διακινεί ψήφισµα για την άνοδο των ακροδεξιών κοµµάτων στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Το ψήφισµα αναφέρεται στα πολιτικά αίτια της ανόδου της Ακροδεξιάς, την κρίση των κοµµάτων, την υψηλή αποχή στις εκλογές. Προτείνει σε όλα τα κόµµατα - µέλη να καταδικάζουν απερίφραστα κάθε δήλωση ή πράξη ξενοφοβική, ρατσιστική ή εθνικιστική.

Πολιτισμός και βαρβαρότητα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Τσβετάν Τόντοροφ
ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ Δεκέμβριο ο Τσβετάν Τόντοροφ βρέθηκε στη Ρώμη για να τιμηθεί με το βραβείο Σάντρο Ονόφρι για το συγγραφικό του έργο. 
Με την ευκαιρία αυτή συνομίλησε με τον Μαουρίτσιο Μπετίνι, καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σιένα, και ο διάλογός τους δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «La Repubblica».

Η αγάπη που εξηγεί την ανθρωπιά

Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Τσβετάν Τόντοροφ
Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από τη διάλεξη που έδωσε ο δοκιμιογράφος Τσβετάν Τόντοροφ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Φιλοσοφίας, που έγινε στην ιταλική πόλη Κοζέντσα.
"Ένα από τα πιο ωραία μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα, «Ο αυτοκράτορας της Πορτογαλίας» της Σέλμα Λάγκερλεφ, αρχίζει με το επεισόδιο στο οποίο περιγράφεται η γέννηση ενός κοριτσιού, έτσι όπως αυτή προσλαμβάνεται από την ψυχή του πατέρα της, του Γιαν.

Το πολιτικό σύστημα εξέθρεψε το πρόβλημα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗ *

Το δραματικό περιεχόμενο με το οποίο σημάνθηκε η ελληνική κρίση ανάγεται ευθέως στον χαρακτήρα της. Στην ελληνική περίπτωση το κράτος είναι πρωτογενής αιτία της κρίσης. Η ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών, δεν ενεπλάκη ούτε άμεσα ούτε σχεδόν έμμεσα στη διεθνή κρίση. Το κράτος μετακύλησε την κρίση στη χώρα, την εξέθεσε στο διεθνές (και ευρωπαϊκό) πεδίο και τη μετέβαλε σε «παίγνιο» και, εν πολλοίς, σε «πειραματόζωο» των εξελίξεων που συντελούνται σ' αυτό.

Καμιά αλληλεγγύη χωρίς υπευθυνότητα

Του Γιώργου Παγουλάτου*

Πώς αντιδρά ένα κοινωνικό σύστημα όταν πρέπει να διαχειριστεί ταυτόχρονες, ραγδαίες, ευρείες μεταβολές; Η Ελλάδα είναι σήμερα μέρος μιας μεταβατικής πραγματικότητας, αλλαγής κοινωνικοοικονομικού μοντέλου. Και αλλάζει σ’ ένα διεθνές περιβάλλον αβεβαιότητας για το περιεχόμενο του νέου «ευρωπαϊκού συμβολαίου».

Η αραβική εξέγερση που σαρώνει την αλαζονεία της ∆ύσης

ΤΟΥ ALAIN BADIOU*

Μέχρι πότε η Δύση, η διεθνής κοινότητα αυτών που πιστεύουν πως είναι ακόµη οι αφέντες του κόσµου, θα συνεχίσει να κάνει µαθήµατα καλής διαχείρισης και καλής συµπεριφοράς σ’ ολόκληρη τη Γη; Δεν είναι γελοίο να βλέπει κανείς µερικούς διανοούµενους υπηρεσίας, υποχωρούντες στρατιώτες του σκοροφαγωµένου παράδεισου του καπιταλο-κοινοβουλευτισµού, να προσφέρουν το πρόσωπό τους στους υπέροχους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου, για να διδάξουν σ’ αυτούς τους άγριους λαούς το β και α βα της «δηµοκρατίας»;

Φαντασιακό και φιλοσοφία στον Καστοριάδη

Από τον Δήμο Μαρουδή

Ο έλληνας φιλόσοφος στην ευρωπαϊκή σκέψη

Κορνήλιος Καστοριάδης  - Ακυβέρνητη Κοινωνία 
Συνεντεύξεις και συζητήσεις 1974-1997 
επιμέλεια: Enrique Escobar, Pascal Vernay, Myrto Gondicas  μτφρ.: Ζήσης Σαρίκας 
εκδόσεις Ευρασία, σ. 371, ευρώ 24,23

Το βιβλίο συγκεντρώνει συνεντεύξεις και συζητήσεις στις οποίες συμμετείχε από το 1974 ώς το 1997 ο Κορνήλιος Καστοριάδης και αποτελεί μια καλή εισαγωγή στο έργο του έλληνα στοχαστή, για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το έργο του, αλλά και μια αφορμή για εμβάθυνση στη σκέψη του και για πληρέστερη γνωριμία με το έργο του, για όσους ενδεχομένως το έχουν ήδη προσεγγίσει.

Μπορεί να κάνει η Εκκλησία πολιτική; - Οι αποσιωπήσεις της διακήρυξης

Της Μαρίας Ρεπούση

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να απευθυνθεί στον «λαό» για την κρίση καθώς και ο τρόπος με τον οποίο την πραγματοποίησε έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας που τείνουν να γίνουν συστημικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής της χώρας. Με διάφορα προσχήματα που προσαρμόζονται στον πνευματικό ρόλο της Εκκλησίας έτσι όπως οι ίδιοι οι ιεράρχες τον αντιλαμβάνονται, η Ιερά Σύνοδος παραβιάζει συστηματικά τη σιωπή που αρμόζει στη διακηρυγμένη αποστολή της.