ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ*
Σε άρθρο της («ΤΑ ΝΕΑ», 12/2) η κ. Αννα Φραγκουδάκη σηµειώνει ότι το Κόµµα Ευρωπαίων Σοσιαλιστών διακινεί ψήφισµα για την άνοδο των ακροδεξιών κοµµάτων στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Το ψήφισµα αναφέρεται στα πολιτικά αίτια της ανόδου της Ακροδεξιάς, την κρίση των κοµµάτων, την υψηλή αποχή στις εκλογές. Προτείνει σε όλα τα κόµµατα - µέλη να καταδικάζουν απερίφραστα κάθε δήλωση ή πράξη ξενοφοβική, ρατσιστική ή εθνικιστική.
Τους προτείνει να αρνούνται κάθε διάλογο µε τους φορείς τους και να αποµονώνουν όσα κοµµατικά τους στελέχη προσχωρούν σε εθνικιστικές και ρατσιστικές ιδέες.
∆εν είναι αµελητέες τέτοιες πρωτοβουλίες, ιδίως την περίοδο που η ύφεση και το µεταναστευτικό συνθέτουν εκρηκτικό µείγµα στην Ευρώπη. Θα ήταν αποτελεσµατικότερες όµως αν συνοδεύονταν από την αναγκαία αυτοκριτική για πράξεις ή παραλείψεις του παρελθόντος και του παρόντος. Γιατί δύσκολα παραγνωρίζονται µερικά γεγονότα, όπως οι περιπτώσεις που η ευρωπαϊκή Σοσιαλδηµοκρατία ευνόησε την άνοδο της Ακροδεξιάς για προφανείς εκλογικούς λόγους (βλ. Γαλλία). Αλλοτε, η ευρωπαϊκή Σοσιαλδηµοκρατία (και η καθ’ ηµάς εκδοχή της) δεν αντιστάθηκε επαρκώς στις αδηφάγες ορέξεις της Ακροδεξιάς. Χαρακτηριστικό παράδειγµα η εύγλωττη έλλειψη κυβερνητικής στήριξης προς την κ. ∆ραγώνα όταν δεχόταν τις γνωστές επιθέσεις. Στην περίπτωση αυτή µάλιστα η εµπλοκή ή έστω ανοχή τµηµάτων του κυβερνώντος κόµµατος ήταν κραυγαλέα.
Κυρίως όµως αναφερόµαστε στην ενσωµάτωση µέρους του ξενοφοβικού οπλοστασίου στον λόγο και τα έργα της ευρωπαϊκής και εγχώριας κυβερνητικής Σοσιαλδηµοκρατίας. Εξηγούµαστε: όλο και περισσότερα προβλήµατα αντιµετωπίζονται πλέον ως ζητήµατα αστυνοµικής και όχι κοινωνικής ασφάλειας. Αυτή η αποικιοποίηση του ζωτικού χώρου της κοινωνικής πολιτικής από µια µυωπική µικροδιαχείριση των συλλογικών φοβιών αποτελεί δείγµα µετατόπισης του κυρίαρχου πολιτικού λόγου της Κεντροαριστεράς (πολλώ δε µάλλον της Κεντροδεξιάς) σε έναν άξονα δεξιότερα της Χριστιανοδηµοκρατίας. Η θεώρηση αυτή βασίζεται σε µια πλάνη, ότι δηλαδή όποιος οικειοποιείται επιχειρήµατα της ξενοφοβικής ∆εξιάς (που, για να εξηγούµαστε, δεν τα µονοπωλεί κανείς πολιτικός χώρος) θα κλέψει και την πολιτική της αποτύπωση ή τουλάχιστον θα περιορίσει τις εκλογικές του απώλειες. Μεγάλο λάθος. Στην πραγµατικότητα, όσο αναπαράγεται αυτός ο λόγος τόσο δικαιώνονται οι αυθεντικοί εκφραστές του, ενώ οι ιµιτασιόν αποµένουν προσωρινοί και µάλιστα ανειδίκευτοι αχθοφόροι του.
Τέλος, στο επίπεδο του µικροµεσαίου στελεχικού δυναµικού των µεγάλων κοµµάτων έχουν επισηµανθεί ανοιχτοί δίαυλοι µε εκείνες τις δυνάµεις που πυροδοτούν φυλετική ένταση και δυναµιτίζουν την ασφάλεια στις γειτονιές της Αθήνας και αλλού. Αυτό φάνηκε καθαρότερα µετά τις τελευταίες δηµοτικές εκλογές. Όµως, το ψήφισµα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών καυτηριάζει οποιαδήποτε επαφή στελεχών των κοµµάτων - µελών του µε φορείς ξενοφοβικών ή ρατσιστικών απόψεων. Θα µου πείτε, και τι να κάνουν τα κακόµοιρα τα µικροµεσαία στελέχη όταν ακούν στη Βουλή υπουργό να δηλώνει: «Προσπαθούµε να έρθουµε σε επαφή µε τη Χρυσή Αυγή και µε άλλες οµάδες που υπάρχουν εκεί, ώστε να µην προβαίνουν σε βιαιότητες»;
*Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της
Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ 5/03/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου