...

...

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Συνδικάτα και μετανάστες: Μύθοι και πραγματικότητες

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ  Προέδρου της ΓΣΕΕ

Η ασφυκτική συσσώρευση προβλημάτων από την αδράνεια ή από λανθασμένους και αδιέξοδους χειρισμούς επί σειρά ετών στα ζητήματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση επιβάλλει τη συνεκτική αντιμετώπιση των ζητημάτων μεταναστευτικής πολιτικής, ασύλου και ιθαγένειας από την πολιτεία. 
Η φοβική, γραφειοκρατική και αναποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική που έχει εφαρμοστεί καθ' όλη την περίοδο των τελευταίων είκοσι σχεδόν ετών όχι μόνο οδήγησε στο να είναι χιλιάδες μετανάστες αόρατοι για το νόμο, αλλά και επέτεινε την καλλιέργεια και ανάδειξη ξενοφοβικού κλίματος στην ελληνική κοινωνία.
Από την άλλη πλευρά, η διολίσθηση του λόγου μέσων ενημέρωσης, πολιτικών φορέων και κυβερνητικών παραγόντων σε μια ρητορική της ασφάλειας με ξενοφοβικές εξάρσεις αποτελεί το καλύτερο δώρο στην αναδυόμενη απειλή της ρατσιστικής βίας. 
Σε πείσμα όσων μιλούν για «ένοχη σιωπή» της ΓΣΕΕ, υπενθυμίζουμε τις τεκμηριωμένες θέσεις, τις δράσεις και τις διεκδικήσεις που όλα αυτά τα χρόνια με συνέπεια έχουμε παρουσιάσει με τη Γραμματεία Μεταναστών και το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ για το μεταναστευτικό ζήτημα και τις εγγυήσεις προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστών.
Στην ελληνική πραγματικότητα η δύσκολη και απαιτητική νομιμοποίηση των μεταναστών ήταν και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας. Οι νομοθετικές προσπάθειες νομιμοποίησης των μεταναστών, μαζί με τη μερική αναθεώρηση του τελευταίου νόμου 3536/2007, δεν έδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ενώ τα συσσωρευμένα κοινωνικά προβλήματα, η ανεπάρκεια των απαιτούμενων εργατικών και ασφαλιστικών ελέγχων και τα κενά στη νομοθεσία οδήγησαν χιλιάδες μετανάστες να είναι όμηροι σε καθεστώς οικονομικής, εργασιακής και ασφαλιστικής εκμετάλλευσης, στερούμενοι θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν η έκπτωσή τους από το καθεστώς νόμιμης διαμονής αλλά και η μέχρι σήμερα διακινδύνευση της ανανέωσης της νόμιμης διαμονής.
Το αίτημα για δίκαιη μεταναστευτική πολιτική δεν έχει ακόμα επιτευχθεί, συμπαρασύροντας μαζί και την υλοποίηση της υποχρέωσης ομαλής ενσωμάτωσης των μεταναστών στην κοινωνία. Συνεπώς, είναι περισσότερο από επίκαιρο το αίτημα λήψης όλων των απαιτούμενων μέτρων για τη διασφάλιση της νόμιμης απασχόλησης των μεταναστών με όρους εργασιακής και κοινωνικο-ασφαλιστικής ισότητας. Η ισότητα αυτή βέβαια δεν επιτυγχάνεται ούτε με την απαίτηση κατ' ελάχιστον 150 ενσήμων για την ανανέωση της άδειας διαμονής, ενώ π.χ. για την ανανέωση του βιβλιαρίου ασθενείας απαιτούνται τα μισά, ούτε με την καταβολή μεροκάματων πείνας σ' όσους απασχολούνται σε γεωργικές εργασίες, ενώ καλύπτονται από την Εθνική Γενική ΣΣΕ.
Εξίσου συνεχίζουμε να επιμένουμε στην ανάγκη αποτελεσματικής και επαρκούς αντιμετώπισης των ζητημάτων ένταξης των «μεταναστών δεύτερης γενιάς» και της πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ενώ έχουν ήδη γεννηθεί «μετανάστες τρίτης γενιάς». Το καθεστώς διαμονής τους στην Ελλάδα παραμένει επισφαλές -ακόμα και με την απόδοση ιθαγένειας, χάρη στη νέα νομοθετική πρωτοβουλία- δημιουργώντας στην πραγματικότητα πολίτες δύο ταχυτήτων. Μάλιστα η πρόσφατη απόφαση του Δ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απειλεί με ανατροπή αυτού του νέου πλαισίου για την ιθαγένεια, με ένα ακραία οπισθοδρομικό σκεπτικό. Το γεγονός αυτό επιτείνει αυτή την ανασφάλεια και προκαλεί εύλογες ανησυχίες για τον τρόπο που μέρος της ελληνικής κοινωνίας και των θεσμικών της εκφράσεων αντιμετωπίζουν την ίδια τη συνύπαρξη, ενσωμάτωση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των νέων κατοίκων της χώρας μας.
Εάν στο εγγύς μέλλον, και στο βαθμό που, για διάφορες αιτίες, η απορρόφησή τους στην αγορά εργασίας δεν διευκολυνθεί, η διατήρηση των σημερινών προσκομμάτων σε ό,τι αφορά την προσβασή τους στη νόμιμη απασχόληση αναμένεται βάσιμα να εντείνει τα φαινόμενα αδήλωτης εργασίας αλλά και να προκαλέσει και σοβαρές κοινωνικές δυσλειτουργίες, όμοιες με αυτές που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες των βόρειων χωρών-μελών της Ε.Ε. Στο πλαίσιο αυτό έχουμε επιμείνει ότι είναι άμεση η ανάγκη λήψης μέτρων για την εξασφάλιση της δίκαιης, γρήγορης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτήσεων ασύλου και χορήγησης ανθρωπιστικού καθεστώτος, καθώς οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο είναι από κοινωνικο-οικονομική άποψη περισσότερο ευάλωτοι.
Γενικότερη θέση μας είναι ότι η ένταξη των μεταναστών δεν μπορεί να αποτελεί ζήτημα δημόσιας τάξης, αλλά ζήτημα που άπτεται της διασφάλισης της εφαρμογής ενός δίκαιου μεταναστευτικού θεσμικού πλαισίου, με όρους σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το σκοπό αυτό απαιτούνται συνδυασμένες κινήσεις στην κατεύθυνση της επιτάχυνσης και της απλούστευσης εκείνων των διαδικασιών που σήμερα καθιστούν τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο ομήρους της διοικητικής γραφειοκρατίας και αυθαιρεσίας. Επίσης, χρειάζεται αναπροσαρμογή των απαγορευτικών υπό τις σημερινές, λόγω κρίσης, συνθήκες προϋποθέσεων για την επάνοδο σε καθεστώς νομιμότητας όσων μεταναστών έχουν εκπέσει από αυτό. Ακόμα, χρειάζεται διαρκής προσπάθεια της κυβέρνησης για εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για τον απεγκλωβισμό των μεταναστών και συνακόλουθα της Ελλάδας από το ασφυκτικό πλαίσιο που ο κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» επιβάλλει.

Δημοσιεύθηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 20/02/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου